Serpelice nad Bugiem

» Strona główna

» Serpelice nad Bugiem

» Baza noclegowa

» Gastronomia

» Rekreacja i rozrywka

» Atrakcje turystyczne

» Podlaski Przełom Bugu

» Szlaki turystyczne

» Imprezy turystyczne

» Informacje praktyczne

» Serpelice

» Dolina rzeki Bug

» Serpelice zimą

» Okolice

Czym, dokąd, za ile? Czyli wszystko o tym jak dojechać na swój wymarzony wypoczynek do Serpelic ...szczegóły

» Poradnik survivalu

» Poradnik kajakarza

» Kontakt

Gnojno – wieś położona u podnóża 30 metrowej skarpy. Istnieje przypuszczalnie od 1450 r. Wzmiankowana była w 1592 r jako miejsce przeprawy przez Bug i skład towarów spławianych rzeką do Gdańska. W 1595 r. znajdowała się tu świątynia unicka. W 1648 r. wieś spustoszyli kozacy Bohdana Chmielnickiego, a unickiego księcia księdza dotkliwie pobili i obrabowali. Na początku XVII w. wzniesiono tu niewielki drewniany kościółek unicki pod wezwaniem Św. Barbary. W 1827 we wsi znajdowało się 39 obiektów mieszkalnych i 389 mieszkańców. W XIV w. Gnojno wchodziło w skład dóbr w Konstantynowie. W 1812 r. przez rzekę Bug przeprawiał się Napoleon ciągnący na czele wojska w stronę Moskwy. W styczniu 1863 r. doszło do bitwy pomiędzy oddziałem powstańczym Romana Rogińskiego który został osaczony przez kozaków pod dowództwem I. Nostitza . W 1875 r. wieś zrusyfikowało, dawny drewniany kościółek unicki przeznaczono na kaplicę cmentarną. W 1875 r. zaborca rosyjski wybudował murowaną cerkiew istniejącą po dzień dzisiejszy. W zakolu rzeki Bug, u stóp wysokiego brzegu znajdował się w II poł XIX w. port rzeczny, skąd berlinkami spławiano zboże do Gdańska. W okresie międzywojennym przebywał tu słynny aktor Wacław Kowalski znany z takich filmów jak „Sami Swoi”, „Nie ma mocnych”, „Kochaj albo rzuć”, czy serialu telewizyjnego „Dom”. Kręcono tu także zdjęcia do filmu „Nad Niemnem”

Murowany kościółek katolicki – p.w. Św. Antoniego Padewskiego, - pierwotnie cerkiew prawosławna z 1875 r. zmieniona na kościół po I wojnie światowej. Na pobliskim cmentarzu z XIX w. zachowały się pomiędzy rzędami nagrobki obrządku wschodniego (Kowalski, 1986, s .69) i ruiny cerkwi unickiej, służącej jako kaplica cmentarna p.w. Św Barbary wybudowanej na pocz. XVII rozbudowana w 1875 r.